ابراهیم حاتَمیکیا (زاده ۱ مهر ۱۳۴۰، تهران) کارگردان، فیلمنامهنویس، تدوینگر و بازیگر سینمای ایران است. وی دانشآموختهٔ رشته فیلمنامهنویسی از دانشکده سینما و تئاتردانشگاه هنر است. وی فعالیتهای سینمایی خود را با ساخت فیلمهای کوتاه و مستند در رابطه با سینمای جنگ آغاز کرد. او برای ساخت فیلم آژانس شیشهای جایزه بهترین فیلمنامه و کارگردانی را از شانزدهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد. او تا کنون موفق شده برای فیلمهای دیدهبان، مهاجر، آژانس شیشهای، از کرخه تا راین، به نام پدر، به رنگ ارغوان و چ برندهٔ جایزه از جشنواره فیلم فجر گردد.
زندگی و فعالیتها
حاتمی کیا در سال ۱۳۴۰ در خانوادهای مذهبی با اصالت آذربایجانی،
در تهران متولد شد. باورها و اعتقادات مذهبی خانواده مانع از تماشای
تلویزیون و راهیابی وی به سینما میشد. آزادی دوران جوانی و مصادف شدن با
انقلاب اسلامی دو عاملی بود که او را به سوی سینما سوق داد. او فعالیتهای
سینماییاش را از سال ۱۳۵۹ با نوشتن فیلمنامه و کارگردانی فیلمهای کوتاه
در فضای جبهه و جنگ آغاز کرد. حاتمی کیا در سال ۱۳۶۴ نخستین فیلم بلند خود
را به نام هویت برای شبکه دوم سیما ساخت که میکوشید تصویری واقع گرایانه
از گرایشهای سیاسی آن دوران پرآشوب ارائه دهد. پس از ساخت این فیلم خسرو دهقان منتقد سینما استعداد حاتمی کیا را کشف کرد و در یکی از نشریات سینمایی نوشت:فیلمساز خوش قریحهای دارد وارد سینما میشود. وی در دومین تجربه سینمایی خود فیلم دیدهبان را ساخت. اغلب منتقدان، از کرخه تا راین را بهترین فیلم حاتمی کیا میدانند.
ویژگیهای سینمای حاتمی کیا
بیشتر آثار حاتمی کیا رابطه کم رنگ یا پر رنگی با جنگ ایران و عراق دارد. آثار او دارای نمادها و استعارههای گوناگون. در بیشتر آثار حاتمیکیا عنصر پلاک به عنوان نماد هویت حضور دارد.